İnsan
İnsan, insan üstü seviyor bazen insanı
Dünleri siliyor, yarınını yarınlara ekliyor Rüzgar oluyor bazen, bazen beyaz bir bulut Güneş gibi doğmak istiyor ve hiç batmamak Yıldıza ve aya da hasret kalmamak İnsan, insanlığından çıkıp seviyor bazen insanı Kana buluyor, elini, dilini ve yüreğini Ne dünü kalıyor ne yarını ne bir hayatı Rüzgar celladı oluyor, bulutlar kararıyor Güneş hiç doğmak bilmiyor Demir parmaklıklar, bir tesbih, boncuktan kuşlar Hepi topu elinde kalan bunlar İnsan, insan olduğunu unutuyor bazen insanın Ahu Öztürk |