HANGİ BİZ
yaşamaya değen bu güzel, hayat,
şakaya almaya da gelmiyor. daha kazanmadan kaybetme korkuları ve olumsuz yanlarıyla muhatap olmak, en sağlam temelleri yıkıyor. her sabah ,hayalinle açılan günümün kapıları şimdi neden kilitleniyor üzerime? birden kayboldum hayallerimin denizinde, sabahlarım neden olmak bilmiyor ? gönlümün caddeleri uzanıyor çıkmaza doğru… ağır yeminli sözlerim odamda, soğuk rüzgar, olmuş esiyor. meğerse vurmak, lazımmış, hayatın insafsızlığını zamanında yüzüne. türlü entrikalar harcarken üzerimizde o, zaman ,adı çaresizlik ,olmazdı bizsizliğin karışan aklımızı, o çözebilirdi baksaydık bir ,defa kalbimizin gözlerine. pişmanlıklar, günah, çıkarmalar,kendimizle kavgalar… içimizdeki hangi biz bizi böyle üzüyor? Nuran KARACA 20:14 25.01.2016 |