KİR/AZ
-Kir/az-
... Ve kötülüktü kir/az dalından düşen. ... Elbet sevdi gölgesi, Ben de sevdim bende sevdim de inanamadım. İnanmak isterken kol kanadın kutsallığına, solu hep bir hüzün, Sağ kolu kanadı da eksik kaldı. Ben de sevdim, Ben de sevdim de lakin yolu gedik, ..........yolu sakisiz ..........yolu ebedi kaldı, Ve iyilik bir/az ağacını rahmetiyle yudu/yıkadı da kir/az güzelleşti. Sevil Özdemir |