MISRALAR RUHSUZ KALDI
MISRALAR RUHSUZ KALDI
Ne mısralar kaybetti ülkemin şairleri ateş okkasına batırıp kalemlerini gecenin yarısında kağıda döktüler inci taneleri gibi , Sabah ateş yüklü zarfların çok azı adreslere ulaştı. Sevgilinin gözyaşları harlayan ateşi söndüreceğine sildi mısraları ümitsizce hüngür hüngür Ama daha acısı sevgiliye ulaşmayan mısralardı. Kaldı şairin ürkek güvercin yüreğinde Yanan kalbinin ateşinden onlar da eriyip kül olup kağıda ulaşmadan uçup gittiler.... Sonra o kırık dökük heceler yeniden yazılmaya başlandı isteksiz kalemlerle. Yazıldı yazılmasına da şiirler cılız, mısralar ruhsuz kaldı. Halit Özdüzen |