DÖN ZEYTİN GÖZLÜMSordum seni yâr muhabbet kuşuna, O vefasız gitti dedi buradan… Parmak vurdum telefonun tuşuna, Nasibimi aldım sessiz naradan… Gün içinde can kıvrandı acıyla, Gece terler hasret yanar sancıyla, Avunmuyor gönül hayal tacıyla, Zeytin gözlüm bir farkım yok çıradan… Albüm soldu hiç düşmüyor elimden, Öbek öbek hüzün bulut yelimden, Duş alıyor mazi gönül selimden, Derman sende kurtar beni yaradan… Kan çanağı gözüm gözler yolunu, Belim yasta çok özlemiş kolunu, Üzme gülüm artık sen de solunu, Yetti artık dağlar çıksın aradan… Cantekin der; düştüm hasret narına, Gel kulak ver şu gönlümün zarına, Çekme beni sensizliğin darına, Gelmeyince baht kurtulmaz karadan… |