SOLDU EBEMKUŞAĞI
Sabahın seher vakti alaca karanlıkta
Soğuk bir rüzgar esti üşüdü birden tenim Gölgeler oynaşırken karşıki viranlıkta Balkonun kuytusunda yaş döken yine benim Düşünürken maziyi eski günlere gittim İçin için eriyip gün sayan gönül işte Kalbimi ve ruhumu geceye esir ettim O son buluşmamızı gören benim her düşte Olmayacak hayaller peşinde koştuk yazık Kimi zaman öfkeyle isyanı vurduk dile Geçerken gençlik çağı kalmadı aşka azık Ders olsun bu aleme güle aşık bülbüle Neyleyim ben baharı günlerim oldu zindan Yağmur yağmış bana ne soldu ebemkuşağı Serbest bırak ruhumu yeter artık gardiyan İşkenceden uzak tut yaralı bu aşığı Bunca yıl oyalanıp aşk için koştuk boşa Şimdi mavi göl gibi sakinleştik durulduk Sayende bedbaht oldu yüreğim döndü taşa Eremedik murada yalnızlığa sarıldık NİLÜFER SARP 12. MAYIS.2015 |
Beğendim.
........................... Saygı ve Selamlar...