BOŞMU YAŞARSIN.
BOŞMU YAŞARSIN
Ne baharım belli ne yazın belli. Sende benim gibi kış mı yaşarsın. Bu beni görenler sanıyor deli. Sende onlar gibi düş mü yaşarsın. Kar boran olup ta, yağdı dağıma. Hazan düşürdüler, gönül bağıma. Vefasızlar beni aldı, sardı, ağına. Acep sende öyle boş mu yaşarsın. Her kul kaderine olurmuş razı. Baharı görmedim ne bilem yazı. Dertler perdesine bağladım sazı. Notayı görmeyip fals mı basarsın. Biliyorum derdin çoktur sebebi. Neyi arzu edip neler demeli. Çile oldu bütün hayatın seli. Veremle,Kansere eş mi yaşarsın. Bozuldu düzenim kalmadı tadım. Yalnız Erol oldu, şu benim adım. Nerde hani insan peşinden gidim. Güvenip insana düşmü yaşarsın. Rab kuluna diyor doğruyu ara. Sadık kaldım ben verilen İkrâra. Gönül bakar yavaş yavaş mezara. Sende benim gibi boşmu bakarsın. 20-1-16 Erol Köktaş |