NEFRET
İlk zamanlar canın
Sonra birden sıkıldın Bir anda hayatında Arkanı döndün, yolda. Sevgiyle dolan gözler Gece çöker ağlar Hatıra defteri yazar Adını bile yoksayar. Öyle bir nefret ki İçinden sızı yaratan Zamanı durdurun dostlar Kalpten ağrı yapar. Neredesin ay yüzlüm Yoruldun mu yarıda Hani daha gelmezdin Büyük konuşmak yersiz. Son bir demet kopardım Tuttum eline verdim Git gidebilirsen şimdi Zaten kalbime girdin.. |