bir akşamüstüydü yalnız kaldığım
gönlüme köz düştü sürüyüp itti
bir ahuyu gördüm nefes aldığım
söz ekti vuslata acılar gitti

elinde Kur’an la süzüldü gönle
o bir gül gibiydi kokusu eşsiz
tatlı ve hoş dille büzüldü gönle
aşkı ekti kalbe olmuyor beş siz

bismillah diyerek bir abdest aldı
içim çok soğuktu o an ısındı
namaza dalarak kalbimi çaldı
o nurlu yüzünde ihlas ışındı

ayın şavkı gibi mest etti beni
ıraktı ses ettim bakmadı bile
gülden nasiplenmiş al aldı teni
nadide gönlüyle panzehir dile

belli hak aşığı titrer yüreği
yakıp da nefsimi çürütüp attı
fani de gözü yok haktı ereği
koyup da gidince güneşim battı

hayal gibi uçtu sanki kuş oldu
hüzün biçti yürek sanki taş doldu
bastığı yerlerde gözüm yaş oldu
anladım ki o yol nurlu bir yoldu



(18.01.2016) AZAP…