VURGUNUM
O dalgın, şirin gözlerine vurgunum
Yüreğimi yakıp kavuran hasretten Renga renk acıların hengamesinde Senli umutların, mutluluğundayım Her sabahın parıldayan ışıltısı’nda Her gecenin dolanan karanlığı’nda Gündüzlerin en uğultulu sessin’de Senli düşlerle yıkanıyor yalnızlığım Gönlümü kör ettiğim sevdanla Örtüşemedim duvak, aynayla Nail oldum odamda ki kokunla Çerçeveler bir bir resmini gizler Varayım dedim omman çölüne Beyaz bir gül alsam şirin yarime Varıp gitsem hint okyanusuna Mor benekli hırka çalsam beline Elim değermi, incecik zarif eline Gönlüm şad olur, tatlı gülüşüne Kim bilir düşler aynasıdır belkide Vurgunum sana ben delirircesine Turgay Parlakyıldız |