ÖMÜR MUSALLADA BEN DE YOLCUYUM
İlmeğin boynumda sendin kederim
Şu dünya sensiz boş bakıp giderim Hayatı yaşamı ben terk ederim Bileti kesilmiş yolda yolcuyum Bağlanmış üst üste güller dikenler Kan akıtır benden sitem dökenler Bağrımdan eliyle canım sökenler Vurulup düşerken elde yolcuyum Bendedir depremler yıkımlar bende Bir kurşun daha vur bir bıçak sende Yangınlar tükenmez tutuşmuş tende Ölüme yollanmış salda yolcuyum Sardığım sigaram yanıp bitiyor Dumana bulandım canım tütüyor Bir baykuş gelmiş de camda ötüyor Dört kollu tabutta dalda yolcuyum Kırk kalem kırıldı verildi karar Kim bilir gidersem kim beni arar Yar diye topraklar her yanım sarar Ömür musallada bende yolcuyum HAMİT KARACA 12.01.2016 21:46 |
Kalemin susmasın
____________________Selamlar