ODUNHava soğuk, Hava ayaz, Yerler buz kesmiş, Toros’lar bembeyaz… Bitti evde odunumuz, Mehmet’in beşiği duruyordu damda, Kırdık yaktık onu da… Soğuklarla başımız dertte, Para da suyunu çekti cepte… Düşündüm derin derin, İstifini yaptım çarelerin… Bir yanda yokluğun acısı, Diğer yanda soğukların sancısı… Kaldırdı bir atasözü beni ayağa, Borç yiğidin kamçısı… Bir dost oldu aracı, Bulduk bir oduncu, Bir de at arabacı… Beklerken sıramızı köşede, İçimi kanattı, Vatandaşın perişan hali… Kimi aldı bir çuval, Bazısı da iki… Gülüyordu yüzleri, Kışı bitireceklerdi sanki… Yarım ton bir ton istemedi kimse, Sıra geldi bize neyse, Aldık biraz odunumuzu… Eriteceğiz evimizdeki buzu, Git kış çabuk git, Odun borcundan ölecek yiğit… |