Kemancı
Bir hüzzam nağme ile yol arkadaşı olmuş
Omuzuna dayamış inletiyor kemanı Gönül yoldaşlarına dört koldan haber salmış Şimdi hüküm ondadır, o veriyor fermanı Yayını gezdiriyor kemanın her telinde En hüzünlü şarkılar dolanıyor dilinde Sevenlerin yeri var, onun engin gönlünde Dertlere Lokman odur, onda buldum dermanı Issız yol yolcusuyum, dertliyim bu aralar Hüzünler beni vurur can evimden yaralar Efkârımı o bilir, beni yalnız o anlar Kalplerin efendisi, gönüllerin sultanı O içli nağmeleri karışır esen yele Gülden hep haber salar çile çeken bülbüle Duygulara köprüdür, aracıdır gönüle Kimi gönülün canı, kimisinin cânânı |
Kalemin daim olsun
__________________________Saygılar selamlar