ÜZME SONGÜL
ÜZME SONGÜL
Tüm ömrüm boşa geçti, gönlümce yaşamadım, Yar gelip sarsın diye, kolları açamadım. Suç sendedir Songül’üm, hiç cesaret vermedin, Geç açan çicek gibi, hiç yüzümü görmedin. Tutamam kanadını, yine uçup gidersin, Kâlbim yanlız beklerken, neler çeker bilmezsin. Sonsuz hasret çölünde, yaşayan bir mecnunu, Günlerce bekleterek, sanki gönlün mutlu mu? Ne kadar ömrün var ki, böyle keyfi koşarsın, Bir dünya nefesiyle, ancak tepe aşarsın. Ama benim gönlümün hiç solmaz gül dalında, Eğer kalbten seversen, sonsuz hayat yaşarsın. Yar hasretiyle yanan, bu yaralı gönlümü, Ötüp yanık sesinle, Songül, bir daha deşme Feleğin darbesiyle, iki büklüm belimi, Sakın çok geç sararak, ne olur daha şaşma . 10.01.2016 MCİO |