Son nefes
Sessizlik vardı ortalıkta.
Çıt yoktu. Konuşmak yasaktı. Mistik bir havayı solumaktan başka. Yalnızca bir annenin eli dolaşıyordu başında titremekten yorgun. Gözleri desen kan çanağı. Son nefesti verilen işte o anda. Bir ara gözleri aralandı. Bakındı. Hayal meyal bakışlarına annesinin yüzleri takıldı. Hafifçe gülümsedi Bir umut doğdu, eller ellerle buluştu herkes sevinçten ağladı. Ve sonra! Umutsuz gözler, yeniden kapandı. Baş birden düştü, yana. Ölüm melekleri dolaşıyordu etrafında Sonsuzluğa alıp götürmek istiyordu beyaz gelinliği içinde onu. Ölüm belki kurtuluştu Belki değildi. Son nefesini vermeye hazırlanan hastaya orada. Ve! Son kez açtı gözlerini Umutların tükendiği bitti sanıldığı bir anda. Belli belirsiz etrafına Gözlerini dolaştırdı etrafına Kısık bir sesle, Allah sözü döküldü solmuş dudaklarının arasından Sonuç değişmezdi. Bir ruh daha bedenden ayrıldı hazan vaktinde Son nefesini verdi Gözyaşları içinde baş ve kollar düştü birden yana. 4 Ocak 2015 Ahmet Yüksel Şanlı er |
Yürekten kutluyorum...
Allah(Cc) Dünyada huzur ve saadet, ahirette iman ve selamet ile kalın sağlıcakla..