Anımsama
Kovaladığım o bulut
Şimdi koca oğlan Koca kız oldu Bir evlat Ya da evlat yarısı Yağmurda şiraze Kar da tane Aramak boşa imiş Bütünce nefes alış İri iri taşlardır şimdi Hayatın ati köşesinde Köşe dedimse Bir değnek Bir heybe Her şey oncağız Erkeğin saçında Kadının kirpiğinde Yaşayan dava Çoçuğa ölüm bular Ve çocuk ölüm bulur Bir dost fikri Kaçıp gitmek Hiç kimsesiz yere Fikrettik mezardır Onadık mezardır Mezara danışmadan. Kovaladığım o bulut Gökte değil yerde imiş.. |Özgür Özdemir |