Ah İstanbul!
Ah istanbul!
Orhan Veli yi düşündüm Kapamadım onun gibi, açtım gözlerimi Hasretle! Hararetle baktım sana Üstad’ın duyduklarını göremedim Ah İstanbul! Ne Denizde Martı sesleri var Ne de O Yalıda ki rüzgâr uğultuları! Dinmiş.. Dok lardan Çekiç sesleri gelmiyor Üstad’ın Kulaklarıyla gördüklerini göremedim Ah İstanbul! Sen değilmisin Orhan Veli’nin aşkı Hayatın mı değişti Yaşayanların kim Sana aşık olduğunu söyleyenler mi Değişmeye mecbur edenler Değişme İstanbul İstanbul aksanı nı yitirme sakın Ah İstanbul! Yosmaların da değişmiş Laf atılan yosman zenginlemiş Üstad mı zengin etti dersin Kapattım kulaklarımı Görmeyeyim uğultunu diye Üstad’ın gördüklerini görmeyeyim diye Ah İstanbul! Hayalim gibi yaşatsaydım seni Orhan Veli kapatmış gözlerini Sendeki güzellikleri resmetmiş şiirine Kapattım kulaklarımı Görmeyeyim uğultunu diye Keşmekeşliğin anlatılmaz Yaşanmalı Ah İstanbul! Rüyaların şehri Hayal uçlarının bitimi Süslüyor musun şarkıları Üstad hâlâ sende mi dersin Ondan utanıyormusun yoksa Sana kıyamaz o Seni severdi... Benim sevdiğim gibi. 08/01/2016 |
Kaleminiz daim olsun