ACIMA
ağır gelen hep ben olsam da gönül tartında
adımı gizlice köşelerde sayıklasan da benim gibi üzülme kıyar mıyım canına kara duman olup da gökyüzüne savrulma yansa yüreğin bir yudum suya dayanılır içinde dağ olsa bile özlemim çekilir bel ki gecelerce uykuların da bölünür korkma karanlığa bir ışık yakmaya kalkma karşılaşınca görmezden gelsen de her yerde aşk desen bana kendine itiraf etsen de dolaşıp yine dönsen de yabancı düşlerde yıkma hayallerini kendi ecelin olma bir yürek ateşiyle çaresiz kavrulursan vursa can bildiklerin hep yalnız bırakılsan o acı sözlerini ve beni hatırlarsan o zaman kanlı yaş dökme diz üstü yıkılma sırtını döndüğün sızılar omzundan tutsa kalabalık içinde arasan da günlerce umutların saçlarını tarasın yıllarca yapraklarını döken dallardan beter olma içindeki o çocuk ağlasa hiç durmadan sakın susturarak büyütme ve yolcu etme eğer ki bunu hissedersen, ona yüz verme seni delice seven benden de beter olma ve bir gün pas tutarsa anahtarı kalbinin dikkat et seni sevdim diyenler açamasın kalbimden seslenişler gücüne hiç gitmesin ona, acıyıp sevdim deme için parçalansada. Nuran KARACA18:34 06.01.2016 |