CESARETİN CEBİ
Yıllardır;
Tırnaklarımla tutunuyorum Yaşama... Mutlu anlar; Bir çikolata Ya da Keten helva tadında... Sevgi ve aşk adına Buluların üzerinde, Dolaşmak da var yanında... Ama; Hep gülümsemiyor ki, Yaşam insana... Bazen; Kan revan içinde tırnaklarım!.. Canım çok acyor!.. Korkuyorum!.. Umut adına, Cesaretin cebine, Sokuyorum ellerimi. Kalkan yapıp Sevgilerimi, Korumak için bütün çabam, Tırnaklarımda asılı kalan, Bedenimi Ve Yüreğimi!.. |
Yaşam insana
Gerçekler şiir olunca daha yumuşak, daha esnek oluyor, daha az incitiyor insanı.
Sevgiyle... Şiirle kal.