Güle Vurgun Beden
Sevgide ihaneti elden beklerken
Can diye taşıdığım kul vurdu beni Kara kasırgaları tek tek haklarken Gelip ardımdan esen yel vurdu beni Biçareyim derdinden sensiz neylerim El sözünü kendime derdim eylerim Hüzünlenir çalarım mutsuz söylerim Kemanımdaki sessiz tel vurdu beni Ölüm olsa ucunda yoldan dönmezdim Aşk denen o gemiye gelip binmezdim Gayya içine düşsem bile yanmazdım Sönen o ateşteki kül vurdu beni Hak ettiğinden fazla değeri verdim Açtım sana kalbimi yoluna serdim Önemli değil olsun ben affederim Haddini bilemeyen dil vurdu beni Ben umutsuz kalmışım çileler çeken Sevgi bağından çiçek dermeden eken Bedenimi sarmışken zehirli diken Vefasız olan gonca gül vurdu beni… 05.01,2016 04.30- İZMİR(2) Ömer Sabri Kurşun |