INSAFSIZ
Kırk parça edince yetim bedeni
Yaşamak zoruma gitti insafsız Ölmeden mezara koydun sen beni Bu sevda böylece bitti insafsız . Bir yürek insanı böylemi sınar Dilin lal eylerde gözlerin pınar Kırk yıllık yaralar yeniden kanar Dermansız dertlere attı insafsız . Anlardı dağ,taş hep avazımdan Türküler yakardım kırık sazımdan Eyleyip bir boran beni yazımdan Ettide pazarda sattı insafsız . Her günüme binbir çileler ekler Oturmuş sinemde ölmemi bekler Dünyada bu kul gökte melekler Usandı dertlerden bıktı insafsız KÜRŞAT TAŞDEMİR |