Ver/yansın… Keskin bir dilin kınındayım şimdi Sırat köprüsüne inat çırılçıplak ayaklarım Leş! kargasal bir düzene ah’lar biriktiriyorum
Suretsiz iklimlere bakıp, Her şeye kendimi Kafa tutar buluyorum Tadım ,tuzum yok Kalemim Kırık, İmgelerim eksik Her yer dağınık, Herkes Çorak,
Gülüşümü Çalarken Yosma duygular İçimde kör karanlık Hayaller büyütüyorum Susmuyor özge yanım Ve fünyesini patlatıyor Kalem gölgesinde
Ve yine ben parçalanıyorum Şah damarı kesik Kangren olan bu düzende Şiire dursa da vakit; İçimden geçenler Yine kendi idam sehpamda asılı kalıyor… Ver/yansın düşlerime Yine kendimi demir atmış buluyorum…
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Ver/yansın... şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Ver/yansın... şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Mutlu dileklerle kutlarım...
................................. Saygı ve Selamlar...