Ağlama Ben Varım Demedin ki
ne üzüp durursun garip gönlümü
tüketiyorum sensiz ömrümü üzülme oralar da bükme boynunu ağlama ben varım gül demedin ki sahra çöllerinde sefil dolaşan hayaline aldanıp bendim konuşan meleği itip şeytana bulaşan ağlama ben varım dön demedin ki hatayla olmuş ne olduysa bize rastlamış nasıl bulduysa ayrılık en büyük kusursa ağlama ben varım gel demedin ki hiç kimse bir haber getirmez bu hasret bu özlem bitmez aşk menziline erişilmez ağlama ben varım koş demedin ki yazan - ismail civelek develi köyü pamukkale denizli |
Kalemine sağlık
__________________________Selamlar