2015’in son günü ve 2016’nın ilk günlerinde Kırşehir’li olan ve orada ikamet eden dünürüm Ramazan Abimin (Tekinarslan) davetlisi olarak Kırşehir’e geldik. Ramazan Abimin eniştesi meslektaşım Öğretmen Bahadır Dursun ve bütün ailenin bizi bağırlarına basmamalarını bu şiirde kısaca ele almaya çalıştım.

Güzel dostun adı; Bahadır Dursun,
Eşine pervane O; Döne Dursun,
İçten sıcaklığı yüzüne vursun,
Böyle güzel insan, gör Kırşehir’de!

Ramazan Abimiz incitmez bir can,
Gülay Hanım O’na olmuştur canan,
Her türlü derdine gönülden yanan,
Cümle âlem bilir, sor Kırşehir’de!

Neşet Ertaş diyarına gelince,
Gönül sevdiğini orda bulunca,
Mütevazı hayat yaşar halince,
Ocaktaki kömür, kor Kırşehir’de!

Havası çok soğuk insanı sıcak,
Tarihten bu yana yanıyor ocak,
Güzellik kokuyor hep köşe bucak,
Ahilik kültürü var Kırşehir’de!

Kaplıcada şifa bulur insanlar,
Konup göçüyor bak ne de çok canlar,
Bu durumu ancak yaşayan anlar,
Dertli bu şiiri, der Kırşehir’de!

KIRŞEHİR-02 Ocak 2016-Cumartesi
Cafer AKSAY