eskiden hayatın avuç içi sarılırken mor düşüncelerimize biz renksiz uçurumların göğü olmuştuk hiç bir bilinmez ezgi sarmıyordu gölgelerimizi Şimdi düşmekten dönen türküler taşıyoruz saz günlüğümüze
vakit susmuş söyleniyor günlüklerden sözler gönlümüzün çemberine sanki Sararmış yaprakların renkleri gibi kök salmışız doğada sanki incecik toz tanelerinden yeniden doğuyoruz Neden Acımasız olmuş dünya neden sevenleri görmez olmuş duvaksız nedimelerin türküleri. öyle ki sevemeyenlerle dolmuş yaşam ve neden her yanımız uçurum kenarı ki her yanımız türkü nöbetlerinin sevdalarıyla dolu gel biz yürüyelim sevdiğim ışıklı ezgilerin karanlıklardan ver ellerini güzelim bak kaygılar da esir. semalara yükselelim varacağımız durak belli ama/gittiğimiz yol bilinmez
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Bilinmez.. şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Bilinmez.. şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.