Manzume-i Bedbin
Bir kara yarayım, merhemim olmaz
Bir sessiz şarkıyım, kimseler duymaz Kendimi, kendim bile sevemezken; Aşık olmayı beklemek, yaramaz. Tutup da götürecek dermanım yok bu hayatı Ne çığlığı duyulur, ne feryadı, ne figanı Kül olmuşum bak sana ben, atlatmışım yangını Bende yok bu hayatın; ne meali, ne lisanı... |
Kalemin daim olsun
_________________________Saygılar selamlar