Duy
bu hayata küstüğümü
gözlerine düştüğümü aşkın için öldüğümü elden değil benden duy seninle hayat çemberim sen arzu ben kamberim yoksa bilgin haberin seviyorum delice duy seni tasa ettiğimi sana şaka yaptığımı şakağıma sıktığımı duymadıysan hala duy sevdam güdüm süzdür aşkım ölümsüzdür kavuşursak gün bizimdir feryadımı figanı mı " duy " yazan - ismail civelek develi köyü pamukkale denizli |
Kalemin susmasın
______________________________Selamlar