Yine hayatın tecrübesi, yine hüzün fakat hayatın gerçeğini kaleme almaya çalıştım.

Topladı başıma felek derdini,
Ben istesem dahi huzur kalmadı.
Arıyorum ademoğlu merdini,
Onun için gönlüm huzur bulmadı.

Zihnim bu işlere takıldı yine,
Huzursuz uyandım bu yeni güne,
Gönlüm hasret kaldı, geçmişe-düne,
Kalbim huzur dedi, oda olmadı.

Aklım almadı ki böyle düzeni,
Garibi-mazlumu her an ezeni,
Derdi yokmuş gibi öyle gezeni,
Sordum fakat hiçbir kimse bilmedi.

Yüze gülüp, kalbi hain olanlar,
Çıkar için sağa-sola dalanlar,
Bizi ancak candan sevenler anlar,
Nedense sesime kimse gelmedi.

Dertli hasret kaldı candan sevene,
Meyil verme boş sözlerle övene,
Dönderirler harmandaki düvene,
Garip gönlüm muradını almadı.


ERDEMLİ-29 Aralık 2015 Salı
Cafer AKSAY