Aşk Doğmadan
Gebe kalırsam geceye
Doğmamış bebeğin günahları kan/mı kusar Masumiyetim boğulur/mu içinde Gün doğarsa öldürür/mü çocukluğumu Güneş korkar/mı karanlıktan Yoksa peşkeş/mi çeker kara bulutlar beni kendine Kundaklar/mı tohumunu döker/mi bana aşkı her gece Zifir gözlerin/demi yanar Eşkalin kirpiklerimin altında saklanır Hoyrat/mıdır bakışların aşkı mum eder Solgun yüzümde ateşini körükler Ahvalini döker/mi gecenin eşrafına Yoksa kül/mü olur aşk yanarken karanlığında Irmaklar akarken girdabın çeker/mi Çöreklenir/miyim döndükçe içinde Ayazına takılır/mı ayaklarım Donar/mı aşk karanlığın kasvetinde Geceleri sislerin arasında serap/mı görürüm Kızgın kumlar yaktıkça bedenimi Sahra/yamı düştüm hayallerimin içinde Cenin çığlıklarında susuz/mu kaldım Kurak/mıdır özlemler iç yaralarında Çölde kabukları dökülür çocukluğumun Karanlığın içinde kumlara/mı gömülür aşk |