Benim yavrum baharının başında
Yaşı çok genç daha otuz yaşında
Ne dertler götürdü bilmem döşünde
Gençliğine doyamadın Türkan’ım

İçerinde kaldı bir çok hevesin
Çaresi yok ise doktor ne desin
Konuşmazsın artık çıkmıyor sesin
Gençliğine doyamadın Türkan’ım

Doğru dürüst yuvasını kurmadan
Derdinen uğraştı sanki durmadan
Ömürün geldi geçti birgün görmeden
Gençliğine doyamadın Türkan’ım

Öldürecek beni derdin boğazım
Kaderin böyleymiş demek ki kızım
Hepmi dert yazılmış hepmi dert yazın
Gençliğine doyamadın Türkan’ım

Dört tane fidanın bize emanet
Kansermiş yarası o zalım nâlet
Bu nasıl yaraymış bu nasıl bir dert
Gençliğine doyamadın Türkan’ım

Benide gömseler keşke seninle
Yüreğim yanıyor şimdi yeminle
Sardım sarmaladım kendi elimle
Gençliğine doyamadın Türkan’ım

Sabır versin bana yüce yaradan
Yazımız yazılmış bizim karadan
Züleyha’ma selam götür buradan
Gençliğine doyamadın Türkan’ım

iki gül kuruttum hazan yeller de
Boynu bükük gitti garip hallerde
Yüzünü görmedim gurbet ellerde
Gençliğine doyamadın Türkan’ım

Kul Hızır’ım yufka dayanmaz özüm
Onun için burda keserim sözüm
Yazarken VALLAHİ yaşlandı gözüm
Gençliğine doyamadın Türkan’ım
Gençliğine doyamadın Türkan’ım
*
Nuh Ali Berk
(Kul Hızır)