OnsuzlukKendimi tanımam biraz zorlaştı Yıllardır aynaya bakmadığımdan Bilmem belki de vakit yaklaştı Kendimi dünyadan sakladığımdan Küsmüşüm hayata sen gittin diye Sensizlik içime bir ateş oldu Sitemim var elbette sevgiliye İçimdeki ateş yandı da yandı Oydu elbet benim hayat kaynağım Onsuz bu dünyada boğulacağım Kalmazsa hayatta tek dayanağım Yaşamın ölümün anlamı yoktur Aynada bana bakan yüz kimindir Hafızam tanıdığından emindir Verdiğim sözler elbet yeminimdir Ayaktaysam sanma yaşıyorum ben Sinan Karakaş |
Allah kimsenin yüreğinden sevgi ve umudu eksik etmesin
Güzel bir şiirdi, kutlarım.