DOLUNAY
Gün geceye teslim olurdu,
Ufaktan parlardı dolunay, Aydınlatırdı yalnızlığımın koyu rengini, Ruhum dinlenirdi o an.. Heyecan dans ederdi içimde çocuklar gibi, Çırpınırdı yüreğim o an.. Gün geceye teslim oldu, Bu akşam da gökyüzünde dolunay, Her zaman ki parıltısı yok, Söndü gözlerime vuran ışıltısı, Karardı birden dolunay.. Seçemiyorum ki rengini, Biraz gri, Biraz siyah, Bildiğim Kurşuni’ye boyanmış sanki.. Neden terk etti yalnızlığımı...? Neden mutluluğumu aldı gitti benden...? Delice sorular bıraktı bana dolunay, Çaldı benden sevincimi, Karanlığa bulaştırdı benliğimi.. Sen tekrar parlayana dek ışıksızım DOLUNAY...! S.K. 25 ARALIK 2014 |