TAŞ KALBLİ
HEY TAŞ KALBLİ
Hey, taş kalbli! Taşlar bile aşka geldi. Geldi de aşka; tepeden derelere indi. Senin kalbin taş kesildi; Acı verdi. Taşlar aşka erdi; Yuvarlandı ovalara vardı da, Ot, meyva oldu. Senin kalbin buz gibi dondu, Kendi gülünü kuruttu. İki melek gelip de görünse; Ay ile güneş buluşsa; Bebekler konuşsa, Kalbler taş kesildi mi Yumuşamaz. Kalb bu, Sevmedi mi sevmez. Olsun, Ama kendine eder. Sevenler güler, Sevmeyenler bir bilseler. 25.12.2015 MCİO |
Şair dostu; Kutlu ve mutlu heyecanlı umutlar…
…….………………………….. Saygı ve Selamlar…