Mazlum
Kasım’da gün yine gölgesiz güneş
Sokaklar ıssız, kelimelerimin notaları Güvenliğim mi sağlandı, akbaba gibi bekleyen leş Kalbim bekçisi çaresiz umudun kesilen bitki Tanrısı Düşüncelerim bakire, sen desen verir misin bakir’e Mafya elinde yaratılan polisin oluşturduğu benliğimin Temelini atan kalbim, betondan yayı oku fırlat göğe Sağanak deprem gibi gözlerimden düşerken mahçup masumiyetim Bakışlarında gördüm o meymenetsiz sadakat Ben yarındım, dokuz taş dökülmüş yollarıma Çaresiz prangalarda ağlamakta, düşmüş sakat Bazı damarlarımda kan kalmadı bazı bazı yalvarışlarıma |