''üvey umutlarım yok benim''... şule olmak çerağım bir varmış bir yokmuş masalından düşeceğim toprağıma koparak gül dalından ... gülüşün sürgünlüğü zehir zembereğinden sanki sandığımdan başka umutlarımdan öte Sen rastlayamaz-sın sensiz, benim gülüşüme hava çok soğudu çok sıkı giyin gül, üşüme Gümüşhanlı’yım isimce kalp, dilime döndü âyân döndü öncesize sesimce gerçek âyân-beyân |