İNLEYENİNLEYEN Kalemimden dökülen her kelime inliyor Ağlıyor her kelime her kelime sızlıyor. Ruhumdaki sesleri yazıyor kalemlerim Her çizgide bulunup çoğalan elemlerim. Elimden emellerim teker teker düşüyor Toplanan bunca neşem avucumdan uçuyor. Birşeyler tutunuyor boşalan ellerime Sis içinden bakıyor dumanlı gözlerime. Şekilleniyor şimdi hayalimden gölgeler Sanki serhoşmuş gibi hülyam o an sendeler. Dallarından düşerek dökülmüş kırık hayat Rüzgâr döküyor şimdi zehirlerini. Heyhat. Gözlerimin önünde beni zorlar yakalar Dönüyor pervaneler uçuyor şayıkalar. İslahiye rüzgarı dağıtıyor saçımı Seneler ucun ucun kesiyorlar yaşımı. Yaşlanan yaşım benden çekinerek kaçıyor Pervanenin yanında nahoşlukla dönüyor. Dökülen kalemimden mustarip kelimeler Acılarım içimden kalem ucuyla inler… ---- 04.02.1961 – Gaziantep. İsmailoğlu Mustafa YILMAZ – İstanbul. |