TOPRAĞINDAN SÜRÜLEN
Her şeyi elinden aldıklarında
Kaybettikten sonra ancak Uzaktan izlemek kalır . Çıplak ayakla dolaşırsın . Kendi toprağında son kez Ne toprak , nede beton soğutur bedenini Teni buz dağ misali Kalbi lav ateşinin çukurunda Rüzgar teğet geçer. Dokunsa yanmaktan korkar . Ateşin etkisinde kalan Her yerin acı çekmesinde yoldaş Isı gözlerden damla , damla Akar göz yaşı yerine . Kor ateşler kalbe yetistiğinde Sadece bakmakla yetinmek Kalpten dökülecek sonsuz özlem notaların başlangıcıdır . Celal AYDIN |