GEL/dim..sonRA ve sırra avuç içlerimi açıp beklediğim son/ baharlar geliyor aklıma küs ve düş kokan sabahlara yanan odunların tutuşan çıraların isi dağılırdı ki o zaman vazgeçip kendimden yüreğinin odacıklarından göç ettim/ ellerinden ve dilimden. çatlayan dudaklara dokunan parmak uçları bilir... yarılır deniz ve kırılır lut köprülerin senindir/ suskunluğun dibinden geldim ben kaybolan bir harf gibi dudaklarına... (...) |
kurgu ve vurgusuyla okunası farklı bir ŞİİR di
çok ça kutlarım..