yokluğunla yanıyorumher an yangınlar çıkıyor içimde sönmeyen sönmeyecek yangınlar kalbim ağlıyor göz yaşlarım sel damlıyor içime damla damla yanıyorum acıdan yanıyorum sönecek gibi değil bu yangınlar bitmeyen günler uzun gecelerde büyüyor yangınlarla yokluğun göz yaşlarım alev alıyor içimde alev alev yanıyorum yanıyorum bedenim yıkanıyor göz yaşlarımla ölmek çare değilken acılı yüreğime kendime sesleniyorum sessizce kayboluyor sesim sensizliğinde bitmeyen acılarda senle yanıyorum gece yıldızlar çıkacak parlayan ay baba el sallayacak uzaktan gök kuşağı renk renk olacak benim acımın rengi olmayacak kor ateşlerde ben yanıyorum işte sen busun içimdeki yangınsın ekmeğim aşım bir karış toprağımsın kadınımsın içimdeki sönmeyen yangın sen yoksun ama acın var hiç bitmeyen senden bana kalan aşkla yanıyorum yazan Cemal TURAN 13 . 12 . 2015 |