Varmadı mı yelim
Yine gam landı yürek sen gelince akla
Irağı yakın eyle varmadı mı yelim Beynimi zorlar yokluğun gelince akla Şiddeti yıktı tahtı sanma biter ahım Tabibim oldu; bin derde eşti hayalin Sürmeyin merhemi çare değil yarama Gülüşü,nefesi etse de men hayalden Çek elini tabip yaram derin azdırma Yaşarken oldum nefes alıp veren ölü Gülmedi kara bahtım sefa haram bana bülbül dür baharın geldiğinin sembolü Gel de şenlensin nereye kadar bu eza Dermanı mı çaldın, iflah olmaz bedbahtım Uzak ise mekan gelme gönül hoş değil Öyle bir sevda kölesiyim ki tastamam Seni işler,ilmek ilmek ben bende değil Mustafa Yilmaz (sertesenyel) 2015/Aralık |
Hep hayatımızda olan şeyler..Güzel bir şiir okudum..Kaleminiz daim olsun..