yine mi sen?
yine mi geldin sen
yine çalmadan gönül kapımı yine habersizce! bir de niye hep geceyi seçersin ki torbalara mı koydun gündüzleri yoksa kalabalıklar arasında incitemez misin beni? doğruya sen hep, yalnızken ağlatırdın yalnızken en çok kırabilirdin beni. belkide başımı yastığıma koyar koymaz seni düşlediğimden haberdarsın? karanlıkları seçmen hep bundandır belkide? sana tekrar kanacağım, gitme diyeceğim, tek anlardır geceler. yine gözlerime dolan yaşlarımla beraber, öksüz bir garip gibi paçalarına yapışacağım, kendimi sana muhtaç hissedeceğim, yine çaresiz kalacağım, tek anlardır geceler. acı çekmem seni mutlu mu ediyor gerçekten? sahiden incinirsem yüzünü güldürür müyüm? gül o zaman sevdiğim, parça parça olduğum, tek anlardır geceler... |