Ya Tam Ya Hiç....
Ellerini terse çevirip de
Unutulacağını mı düşünüyorsun Düşlerimden bölünüp atılacağını Sana yazdığım şiirlerin yok olacağını Aklının ucundan bile geçirme Ne yöne gitsem Başımda pare pare kan bulutları dolaşır Neyin cesareti bu Giden gitmeyi niçin deniyor Ben niye dünyamda yarım kalıyorum Oyuncak mıyım? Oyun çocuğu muyum? Biçimsiz bir aşkın Hasat’ını alan rüzgâr kadar serseriyim Bırakıyorum martıların kanatlarındaki dansın ahengini Zehir zemberek hatıralar bırakıyorum hüzünlerin dehlizlerine Ve; Bırakıyorum Issız limanların rotasız misafirlerini Dokunup el çektiğim tenimin her hücresi Hançer kesiği gibi sızlıyor Kalsaydın kalabilseydin demiyorum Oysa Gülün goncası Aşkın sevimli sesi olduğum söyleniyordu kulağıma Evet, Kendimi bildim bileli Martıların kanatlarında mavi boncuk Hiç büyümeyen çocuğum Büyüdüğümü sandığım her zaman’ın yitiği oldum Giden beni bende bırakmıyor Benden götürmese rahat olmuyor Ve… Bundandır tenha yerlerin Kuytu gölgelerine duruşum Bundandır aşkıma dik oluşum Ve… Bundandır Onca zahmete karşı onurlu savaşım Sevenim sarmazsa Laftan da anlamasa Kırpmadan gözümü Kavgaya tutuşurum Tüm yorgunluğuma rağmen Duygularımın filizlerini Darağacında sonlandıracak olanın Alnını karışlıyorum Dedim ya deliyim Çokça da doluyum Fırtınaları ben ekip ben biçiyorum Bak ellerime Sıcak yürekli heykel tıraşın buz kütlesiyim Yalnızlık bana çok değiyor Ben seni mecbur olduğum için sevmiyorum Benden aldıklarının anısına Seninle ölümün usturasını biliyorum ..... Sibel KILIÇ…. Sevdayeli.... |