ELLERİMDEYDİ ELLERİN
Huzurlu zamanın.
En önde uçan kalpleriydik; Uçan bütün kanatlar, Bütün sevdalar, Gün doğumunun ilk ışıklarıyla kırıldılar… Hiç kimse görmedi, bilmedi. Hangi suçun vebalini ödedik. Ve ter temiz duygularımızın kurbanı olduk. Suç görünen yürüdüğüm yolda ellerimdeydi ellerin, Gözlerimize saklanmıştı sevda hikâyemiz. Kör kuyunun derinliğine saklanmış nefeslerimiz, Viran kentlerden yürürken, çektik içimize kokumuzu. Vakitsiz kırıldı kanatlarımız. Ve yine vakitsizdi ayrılığımız. Ne siyah soldu ne beyaz kaldı bu bahçede… Huzurlu zamanın. En önde uçan kalpleriydik; Uçan bütün kanatlar, Bütün sevdalar, Gün doğumunun ilk ışıklarıyla kırıldılar… |