Anne
Zaman boyamış saçın beyaza,
Bırakıp gitmesen olmaz mı anne. Koşuştururken hayat denen hengamede, Nasılda ihmal etmişim, seni ben anne. Bilirim yüzündeki çizgiler benim eserim, Bin kusur işlesem sitem etmez dilin. Yıpranmış ellerin, tutmuyor dizin, Bir varmış, bir yokmuş olma sen anne. Gözünün bebeğinde görürüm kendimi, Yere düşsem öperdin kanayan dizlerimi. Yüreğimin sızısı, sol yanım anne, Her gidiş çok erkende, Bırakıp gitmesen, olmaz mı anne. Halil İbrahim KOÇ |