ÖMÜR YOLU
Ulaştım bulutları fetheden bir zirveye
Gördüm ki bulutların üstü ayrı bir dünya Dün açlığa ve susuzluğa göğüs gererken Şimdi ise marifet soluksuz yaşamada Ne hayatlar bilmedim ne de solan çiçekler Güç yetiremedim bir tek aynaya bakmaya Doruktan en dibe çevirsem hele gözümü Çeker bedenimi kendine, kara toprağa Ey bu göğün üstüne işlenen beyaz nakış Bulutluktan terfi et gel kefen ol üstüme Sonu yokmuş bu yolun ceset girer toprağa Hayallerin peşinde ruhlar koşar uçmağa… Ahmet ASAL |