Bakmadan Git..
Hoyrat esen bir rüzgarsın, şimdi bende,
Alıp gidersin’ya, bir yarım hep sende. Boynu bükük bir çocuk, kalan yarımda, Kabuk bağlamış yaramda, göz yaşımda. Sitem değil, isyan ne mümkün sana, Kanıyor kalemim, hüzün kalıyor bana. Viran olmuş uçmuş çatısı, gönül hanemde, Savrulur durur anılar, gönül penceremde. Güzel bir rüyada, acı bir riyamısın sen, Kayboldum çölünde, yalancı serapmısın sen. Kanatıp dururken hatıraların, her anımda, Gülüşün cam kırıkları, kanar avuçlarımda. Hadi git geriye dönmeden koşarcasına, Doru’sunu arayan deli bir taycasına. Kanatmadan, acıtmadan, batmadan git, Hadi git çok geç olmadan, ardına bakmadan git... Halil İbrahim Koç |