Oynadın hayatta hep yanlış ata,
Yaşadın yarım asrı çıka, bata,
Ne evlat, avrat ne de bildi ata,
Boşa yaşadı, benim ahmak dostum.

Koydun ata et, ite ot yemedi,
Dost sandıkların hiç akıl vermedi,
O ciğeri beş para etmez dendi,
Sanki hiç yaşamadı, aptal dostum.

Utanan kötülük yapabilir mi?
Mevlâ’m her şeyden haberdar değil mi?
Yanan ciğere zehir verilir mi?
Hesaplar mahşere kalsın, be dostum.

Hangi sabahın akşamı gelmez ki,
Allah verir cezayı bilinmez ki,
Yürekten gelmeyince gülünmez ki,
Gülmeden geçti, ömür boşa dostum.

Nalladılar iti avlasın diye,
Kestiler koyunu meydan keçiye,
Öldürdüler atı yükler kediye,
Sen haline şükret, be şaşkın dostum.

Her günün güneşi sonunda batar,
Ömrünü hep mutlu yaşayan mı var?
Nasip olacağı şüpheli mezar,
Helâl kefenin hazır mı be dostum?

01/03/2006