SİVAS'TAYIM
SİVAS’TAYIM
Ey kıraç dağlarında arpa,çavdar biçtiğim Ey gözelerinden buz gibi sular içtiğim Ey güzelliğini seyredip,kendimden geçtiğim Ey sokaklarında gezdiğim,dolaştığım Bir kuru ekmeğiyle oruç açtığım Bayırlarında kızak kaydığım Çayırlarında yuvarlandığım İlk nefesimi soluduğum Tarihe beşik olmuş,destan şehir. Şimdi senden yüzlerce kilometre uzaktayım Mazim gözlerimde,çocukluğumu yaşıyorum Bir balık sevdasına akşama dek Kızılırmak’tayım Olsam da senden uzaklarda Armutluk tepesinde nevruz toplar bedenim Her şeyimsin ey Sivas,her şeyimsin sen benim. Aşığım,delilercesine,çılgınlar gibi hastayım Bedenim nerede olursa olsun Ölene dek Sivas’tayım. İSMAİL MALATYA |