Bir çakmak çaktım sigaramın ucuna
Tutuştu yandı gece cayır cayır baksana
Renk vermese’de kimse görmese’de
Gözlerim kamaştı gecenin karanlığın’da
Şiirler aydınlandı karanlık odamda
Kağıt tutuştu kalem tutuştu şiir tutuştu
Yürek’te tutuştu yandı cayır cayır kahrı’na
Ne siz duydunuz ne zalim yar uykusunda
Kaç şarkı sığdırdım bülbülün feryadına
Bir tek çiğ damlaları olayın farkında
çisil çisil söndürdüler yangını gül yaprağında
Bül bülün yüreği yanık kimin umrun’da
Herkes bülbülü güle sevdalı sanır’da
Onun gözü dikendeki çiğ damlasın’da
Aldanmayın gül’e feryad’ı figanı’na
Yüreğini söndürür dikendeki çiğ damlasıyla
Bülbülün yalvarışı gülün dikenini batırmasına
Öder bedelini kanıyla damlaya damlaya
Siz övgüler yaza durun gül’le bülbülün aşkına
Güllere boğun aşkı simge yapın boşu boşuna
Şiir yazın şarkı yakın alına moruna
Aldanın gecenin gülkurusu akşamlarına
Söylesem inanacakmısınız geceyi yaktığıma
Kavuşamıyan aşıkların öldükten sonra
Bülbül’de tekrar’ı vucut bulduklarına
Razıyız bir çiğ damlasına gül kimin umrun’da
Yanan’da yürek sönene’de yürek sevda uğruna
Gece yanar şiir damlar kağıdın yapraklarına
Şair yanar zalim bilmez gecenin ortasında
N.H.R.