Aşkın özü oluyorsun......Sen yüreğimde uyuyan dudaklarımda büyüyen aşkın yeşil ovalarından geçiyorum bir çığ gibi düşüyorsun yangınlar büyüyor gurbetimde.... Her gece hayaline sarıldım kan ter içinde sen uzaktaki aşk; mavi umut; beyaz düş; ya ben ölüyorum ateşlerin ortasında; cehennem doğuyorum... Sensizdim ama senden hiç vazgeçmedim yalnızdım; terk ettiğin o düşlerde , yalnızdım, çaresizdim.... Bir rüzgar uğultusunda bileniyordu sesim zifiri karanlık; bitmek bilmeyen bir gece hayalin düşüyor gözlerime ellerimde; ellerin yerine yağmur taneleri çırılçıplak sensizdim gölgen düşerdi duvarlarıma oy sa aşk bir ölümdü..... Gün doğmadan batıyordu güneş aşkın ateşi sarıyordu yüreğimi rüzgarın kanadında dokunuyordum dudaklarına ömür kıyımdan ölüm ufkuma hasretin düşüyor.... Gurbetimde köpürüyordu ümitlerim köprüler kuruyordum yüreğimden yüreğine azgın sular gibiyim yırtarım dağları yakarım bağları gözlerim avuçlarıma siğmiyor boğulurken kızıl alev hicran limanında aşkın özü oluyorsun...... ŞiiR_YARALI_34/19.11.2015/Avusturya |